16-04-2024 
Het rapport van het SCP is een omvangrijk stuk, daarom hebben wij deze kort voor uw samengevat. Toch graag het gehele rapport lezen? Dat kan hier!
Het onderzoek
Het doel van het onderzoek is om inzicht te krijgen waar ouderen het beste veranderingen kunnen aanbrengen in het dagelijks leven die zo lang mogelijk zorgen voor een goede geestelijk en lichamelijke gezondheid. Voor het onderzoek is een model ontwikkeld die beleidsmakers als instrument kunnen inzetten om effecten van beleidsintenties in te schatten. Het onderzoek biedt dus praktische handvatten voor zowel ouderen, als voor beleidsmakers.
Resultaten
Uit het onderzoek is gebleken dat wanneer ouderen minder actief deelnemen aan de samenleving, dit hun algehele welbevinden vermindert. Er is hier sprake van een causaal verband. Dit suggereert dat het aanmoedigen van ouderen om deel te nemen aan een breed scala aan activiteiten positief effect kan hebben op hun welzijn in de toekomst.
Wat betekent dit?
Het is belangrijk om brede participatie te stimuleren door bijvoorbeeld een groter, gevarieerder en toegankelijker aanbod van sociale, culturele en beweegactiviteiten aan te bieden. Deze activiteiten moeten passen bij wat mensen graag doen. Het is dus belangrijk dat er een divers aanbod van activiteiten is.
Het versterken van deze hulbronnen heeft een positief effect op individueel niveau maar heeft ook andere nevenopbrengsten. Zoals (gelijkere kansen op) een betere volksgezondheid, een hogere levensverwachting, minder zorggebruik en mensen kunnen langer zelfstandig blijven wonen. Gezonde mensen leven langer, zijn productiever, socialer, veerkrachtiger en hebben meer vertrouwen in anderen en de maatschappij.
Een dringend voorstel is om (beleid over) veroudering niet alleen naar leeftijd te benaderen, maar ook naar levensfase. Dit helpt bij het begrijpen van wanneer mensen meer zorg nodig hebben naarmate ze ouder worden. Door te investeren in de vitale derde levensfase, kan dit betekenen dat ze langer gezond en actief blijven en minder lang afhankelijk zijn van zorg.
Het doel in beleid over de verouderde bevolking zou, naast kostenbeheersing, het verbeteren van welbevinden en participatie moeten zijn. Daarbij moet er op gelet worden op kansenongelijkheid tussen ouderen als het gaat over toegang tot hulpbronnen.
Kortom, investeren in vitale ouderen vergroot niet alleen het welbevinden van ouderen; het helpt hen ook actief te kunnen bijdragen aan de samenleving. Ook zorgt het ervoor dat ze minder snel zorg nodig hebben.
